Vakantie in
Italië juni 2013.
 |
| zicht op de Seiser alm |
Zaterdagavond
8 juni
heeft de Philips Harmonie nog een geweldig goed muzikaal concert gegeven met
Jacques Brel niet de echte want die is al lang overleden maar Filip Jordens
kruipt in de huid van Brel en is bijna Brel zelf. De adrenaline zit nog volop
in de aderen ook bij Gerard. Het was laat geworden maar op zondag zijn we na
het ontbijt vertrokken richting Italië. We hebben bij Bernd overnacht en
gezellig bijgekletst. Maandag morgen in de regen vertrokken we van de Alb.
Onderweg
was het mistig van de regen en
de koude, de thermometer stond op 8 graden. Na een mooie rit zijn we over de
Brennerpas Italië binnen gereden. De temperatuur steeg al naar 10 graden en nog
hoger, in Trento was het 20 graden en lekker weer.
Onderweg hebben we nog
wat boodschappen gedaan. We konden zo vlug geen winkel vinden en dat hield op.
De navigatie wist geen goede raad met het adres van de camping. We hadden ook
alleen een plaatsnaam en een postcode. Het bleek dat veel mensen het niet goed
konden vinden.
 |
| lago di caldonazza |
Aangekomen bij onze mobile home zagen we al dat ze wel erg
dicht op elkaar staan. Met de gezichten naar elkaar toe en helemaal geen
privacy. De overburen met twee kleine kinderen vonden het ook niet leuk want we
konden de hagelslag op het bord tellen van de buren.
We stonden onder de bomen en het was niet zo gezellig. In de
zomer als het echt warm is dan is het wel fijn. Maar we zouden er het beste van
maken. Ik wilde vanmorgen water koken en de kachel stond aan want het was best
fris zo onder de bomen. Pang..... de stroom viel uit. Gerard kon niet vinden
wat hij moest doen dus de jongen van Vacansoleil er bij gehaald. We vertelden
hem dat we zo onze vakantie zo niet voorgesteld
hadden recht tegenover hele aardige mensen met twee kleine kinderen. Hij snapte
het en we kregen een andere mobile home op een veel leuker plekje met alleen
maar naaste buren.
We staan nu echt heel fijn en gezellig en we kunnen hier wel
lekker buiten zitten. Wat we bij de andere niet konden.
Vandaag 11 juni wat brood gehaald en lekker voor de mobile
home gezeten met een boek. Vanmiddag nog een korte rit gemaakt naar Piramidi di
Segonzano.
Tijdens dezelfde rit hebben we het dal van Cembra gezien. Het
is een prachtig dal waar veel wijnbouw is.
Ik heb nog wat langs het water gelopen het meer is niet zo
groot maar wel mooi. Ook hier hebben de oevers blank gestaan. De omgeving van
de camping is erg mooi. We zien de bergen met sneeuw.
Vanavond nog wat internetten en morgen ben ik jarig !!!
12 juni.
Mijn verjaardag, het is vaker gebeurd dat we op vakantie
waren tijdens mijn verjaardag. Toch is het een apart gevoel.
Om 24.00 belde Guido al op om me te feliciteren, hij was de
eerste. Ik heb nog wat smsjes gehad.
En Maurice heeft thuis de post nog nagekeken er waren wat kaarten. Op facebook heb ik wel
een paar felicitaties gezien maar nog niet alles.
Gerard had een heerlijk ontbijtje gemaakt met een zacht
gekookt eitje. En hij had een prachtig cadeau voor me een mooie oranje
Italiaanse lederen tas. Het mooiste cadeau was nog de brief die hij er bij
gemaakt heeft. Hier heeft hij de tijd voor genomen.
Op stap naar Rovereto
Binnendoor zijn we naar Rovereto gegaan en we hebben
prachtige valleien gezien
We hebben naar de Belgische serie “Ten Oorlog gekeken en die
waren ook in Rovereto hier liep nl in WO 1 de frontlijn. Wij zijn niet bij de
frontlijn geweest maar hebben een grote klok bezocht die boven op een berg
staat. Er is een museum bij waarin getoond wordt dat er nog steeds oorlogen
zijn. De vloerbedekking is zelfs gemaakt van oorlogsfoto's ook de laatste
oorlogen zoals Afghanistan en Irak en de Balkan oorlog. Rondom de klok hangen
91 vlaggen van landen die vinden dat da oorlog eigenlijk niet moet. Israël en
Palestina hangen er ook en die vechten nog steeds met elkaar. Het idee van de
klok is super. De klok is gemaakt van koperen oorlogstuig van verschillende
landen dus “zwaarden omsmeden tot
ploegen” Toch werkt het niet zoals we zouden willen want er zijn nog steeds
conflicten en oorlogen.
De klok is de
grootste klok ter wereld
Maria Dolens is haar naam.
Maten van de klok:
Hoogte 3,36 meter.
Doorsnee, 3,21
Gewicht, 22.639 ton.
Klepel weegt 600 kg.
Het gewicht van de houder is 10.3 ton
De klok Maria Dolens van Rovereto luidt bij elke
zonsondergang om de mensheid en de oorlogsslachtoffers van alle werelden en
naties te herinneren en zo de weg naar vrede te vinden.
De klok van Roverto is een internationaal ontmoetingspunt
geworden voor de verschillende landen en culturen waarover vrede,
verdraagzaamheid en en mensenrechten gesproken wordt.
Op de terugweg wilden we Trento nog aandoen. Er zijn daar
heel veel auto's en niet zoveel parkeerplaatsen. Na wat gezocht te hebben zijn we toch weer richting Pergine Valsugana gegaan. Het was nog geen 16.00 uur en de
siësta is nog levendig ook in Noord-Italë . We hebben wat door het slaperige
stadje gelopen tot we een ijssalon ontdekte en een heerlijk terras er bij. We
hebben koffie gedronken en heerlijk Italiaans ijs gegeten. Niet van dat natte
ijs maar echt vet ijs dat in slierten van je lepel kwam. Het was heerlijk. Dit
vanwege mijn verjaardag. Gebakjes heb ik vandaag niet gehad maar ijs is ook nog
altijd een van mijn favorieten.
En omdat ik jarig was zijn ook wezen eten. Naast de camping,
het is een verschrikkelijk leuke plek. Bijna aan het meer is een restaurant. We
hebben een pizza gegeten. Deze smaakte prima en was goed belegd. Nog een kopje
koffie na en mijn verjaardag was voor mijn gevoel top. Gewoon ik hoefde eens
nergens voor te zorgen en dat is ook leuk.
We waren eigenlijk best moe en tegen half elf zijn we naar
bed gegaan iets wat we nooit doen. Ik geloof niet dat ik op mijn verjaardag zo
vroeg naar bed gegaan ben. Het was een
leuke dag waar we op onze manier van genoten hebben. Ik was echt jarig.
Dag 4. donderdag 13 juni. 2013
Omdat we vroeg naar bed waren ben ik toch wel een paar keer
wakker geweest vannacht.
Maar na nog een dutje was het toch tegen half acht dat we
opgestaan zijn.
Vandaag geen programma maar wat lummelen. We zijn naar de
winkel geweest. Brood moeten we toch altijd hebben en vandaag gaan we niet uit
eten dus ga ik mijn fantasie Italië maar eens gebruiken.
We zitten heerlijk onder de bomen en rond de klok van vier
met een wijntje en een hapje dan kunnen we er weer een tijdje tegen.
Want Italianen eten laat soms wel om negen uur en wij gaan
dat ook doen. Het zal wel geen negen uur worden
maar toch voor onzen doen laat.
Vrijdag 14 juni. Dag 4
Vandaag gaan we een tripje maken. Dit keer naar Luserna. Het
ligt maar 17 km verder op maar we hebben vast de verkeerde weg genomen. De
navigatie heeft ons niet zo goed geholpen. We hebben er veel langer over gedaan
en verschillende passen genomen. Het is hier in de omgeving echt mooi en
Luserna ligt aan een doodlopende weg. Dus moesten we terug om zo naar Asiago te
gaan. In Luserna hebben we een museum bezocht waar veel aandacht is voor de
“della grande Guerre” de grote oorlog oftewel de eerste wereldoorlog.
In het gebied waar we nu zijn loopt de frontlijn en we
krijgen een beeld wat er zich in de bergen heeft afgespeeld. Jongens die op
maandag nog op het land aan het werken waren moesten binnen een paar dagen
aantreden als soldaat. En heel veel kwamen niet meer terug. De landen waren nog
niet zo ingedeeld als nu en het Oostenrijks / Hongaarse land was veel groter.
De jongens uit Süd- Tirol werden naar het oostfront gestuurd ze wisten niet
eens waar het was en ze kwamen in de Oekraïne uit.
De Grote Oorlog is een oorlog van
waanzin. Wij hebben er in Nederland niet zoveel van meegekregen want wij waren
neutraal. Maar in deze oorlog vocht bijna iedereen tegen iedereen. De frontlijn
liep van Nieuwpoort via Frankrijk Italie en Macedonie door naar de Turkije.
Asiago is een leuk plaatsje alleen waren wij er te vroeg in
de middag en alles was nog gesloten. Ons oog viel op een enorm bouwsel midden
in het land. Het lijkt op de Arc de Triomph in Parijs.
Het is van wit beton met een enorme oprijlaan ook nog dicht
maar een militair kwam alles openen.
Er stond een bord met geboden. Gepast gekleed niet roken ,
geen vlaggen geen uiting van politiek. En je moest stil zijn.
Na een minuut of vijf de enorme oprijlaan opgelopen te zijn
komen we bij het gebouw uit.
Een brede gang in de midden en zijgangen zodat je rond kan
lopen. Op elke muur een steen met een namen. Heel veel namen. Op een grote steen stond 26.000 soldaten
waarvan we de naam niet weten.
Het is heel indrukwekkend als je ziet hoe de deze oorlog toch
nog leeft onder de mensen.
Wij hadden het gezien en het werd tijd om richting camping te
gaan, maar eerst moesten we nog boodschappen doen want we wilden vanavond wel
eten.
De supermarkten zijn hier niet zo opvallend aan de weg als in
Frankrijk. Vlak bij de camping hadden we er een gevonden. En we hebben ingeslagen
voor vanavond. Hier in Italië hebben ze een gewoonte die wij gelukkig nog niet
kennen en dat is bij de groente een plastic handschoentje aandoen om je kropje
sla in het zakje te doen of de tomaatjes in het zakje te doen.
Zaterdag 15 juni
2013 dag 5
Het was vandaag een boodschappendag.
In Levico hier
ongeveer tien km vandaan heb ik een shop gevonden. Ze hebben er veel en alles
ligt overzichtelijk. De winkel is ook nogal prijsvriendelijk een bakje Rucola
sla kost hier een euro bij de andere winkel waar ik was moest ik voor hetzelfde
bakje 1,55 betalen. Dus is dit mijn shop geworden. Na het winkelen hebben we
een
keer door Levico gereden het is een badplaats. Hier gaan we
nog een keer kijken. We reden door de hoofdstraat en een mevrouw was bezig met
een ijzeren staaf een slang te bewerken, het was een slang van ruim 1 meter
lang. Zijn kop zat vol bloed en hij kronkelde
de weg op.
Je zult maar een slang maar in je gang vinden.
We hebben niet zoveel gedaan vandaag. Het was behoorlijk warm
en we hebben lekker voor het huisje gezeten.
De vogels zijn erg tam en eten bijna uit de hand een merel is
zijn jong aan het voeren vlak voor onze neus. En oeps opeens schiet er en mol
voorbij. Het diertje is pikzwart en schiet zo weer een gang in.
Rond vier uur het was nog wel warm maar we zijn toch even
naar Borgo gegaan een plaatsje wat verder op. Ook heel aardig om te zien en
hier hebben we een ijsje gegeten.
Op de terugweg zijn we naar Levico gegaan en hebben de auto
geparkeerd. Dit is echt een bedrijvig plaatsje met veel hotels en ook veel
bezoekers al ligt de gemiddelde leeftijd hoog. Ik denk dat deze mensen op kuur
zijn want in Levico zijn thermaalbaden.
De hoofd winkelstraat heeft een goot in de straat waar
stromend water door loopt op verschillende plekken boven de goot zijn bankjes.
Je kunt je voeten hier in verkoelen. We hebben nog wat op een bankje gezeten en
lekker mensen gekeken. Rond een uur of zeven waren we weer thuis.
Ik moest nog koken maar had er helemaal geen zin in dus het
is Pasta Italiana ala Yvonne geworden en
dat is heel vlug klaar. En het smaakte nog
goed ook.
Na de afwas lekker een kopje koffie gemaakt en wat schrijven.
Buiten de camping bij het paviljoentje
van de mini golf is een muziek avond aan
de gang er wordt gezongen maar het zijn
de liedjes uit de oude doos van wel 20 jaar terug klinkt wel gezellig.
We lopen nog even langs het meer. Gerard merkt op “dit is nu
echt een laantje voor verliefde jonge mensen”
dus het geldt niet meer voor ons na bijna 40 jaar huwelijk heeft dit gezellige
laantje voor ons niet veel meer te bieden al vindt ik het echt een romantisch
plekje aan het water en de lichtjes aan de overkant.
We gaan naar huis en kijken nog een “Witse” we hebben een
doos met een hele serie Witse genoeg voor elke avond een of twee afleveringen.
Zondag 16 juni 2013. dag 6
Vandaag staat Trento op het programma. We wilden eerst met de
trein gaan maar op zondag zou het parkeren wel niet zo moeilijk zijn en dat
klopte ook. We konden de auto iets buiten het centrum neer zetten alleen wisten
we niet goed waar het centrum was. We hadden helemaal geen documentatie over
Trento en we liepen wat en keken wat rond, we gingen maar achter de grootste
groep mensen aan en zo stonden we in eens voor het Toerist info. Hier hebben we
een plattegrond van Trento gehaald en zo konden we zien waar we waren. We waren
dicht bij het Domplein en de Dom. Het plein is een groot Italiaans plein met
veel steen en wat terrassen er om heen. De Dom is een mooie maar niet erg
imposante kerk. We hebben nog een gedeelte van de mis bijgewoond staande achter
in de kerk. Het kerkvolk in Italië is toch heel anders als bij ons het loopt
weg, gaat biechten onder de mis of gaat even naar buiten om te bellen, gaat
weer zitten en bij het begin van de communie loopt de kerk bijna leeg.
Het slotlied hoort bijna niemand meer.
Wij hebben nog wat rondgewandeld maar de stad heeft niet
zoveel indrukwekkendst te bieden. We wilden nog verder reizen maar hadden de
landkaart vergeten en dat reist niet zo fijn.
We zijn naar de camping gegaan hebben daar onze Siesta
gehouden en zijn rond een uur of drie op pad gegaan. Ditmaal naar Riva del
Garda.
In Riva waan je je al in een andere wereld de cipressen staan
te wuiven in landschap de oleanders als bomen langs de weg met hun fel gekleurde
rode bloemen en een palmboom maakt het allemaal nog nog subtropischer de
temperatuur is het al rond de 30 graden.
Op de camping aangekomen vinden we het wel tijd voor een
heerlijk verkoelend drankje en een hapje kaas. We kunnen alles van onze luie stoel
eens goed afkijken.
Het is zondag en er zijn wat nieuwe mensen gekomen. Zo ook
een Italiaanse familie. De caravan en alles er op aan er aan staat breed
uitgestald. Twee ligstoelen in comfort stand een eettafel met zes stoelen en
een keukentje. De was hangt al tussen twee bomen. De familie een echtpaar met
twee of drie kinderen dat weten we niet er loopt zoveel rond. Onder hen een
klein schattig meisje met een krullenbol. Of ze goed kan praten dat weten we
niet maar als ze iets kenbaar wil maken dan gaan de stembanden op vol.... en
dat klinkt hard. De papa en mama geven antwoord
op dezelfde sterkte en het gaat er echt op zijn Italiaans aan toe. De
moeder een aardig slank vrouwtje om te zien loopt constant op te ruimen. Vader
rookt de ene sigaret na de andere en heeft het druk met telefoneren.
Rond een uur of half elf als wij ons dagelijkse portie
misdaad gaan kijken wordt het stil.
Het is maandag 17 juni 2013. dag 7
Vandaag geen grote trip. We hebben wat gelezen en gepuzzeld
en zijn wat boodschappen wezen doen. Het was ook veel te warm op veel te doen.
Tegen de avond hebben
we op tijd gegeten en zijn we op stap gegaan. Gerard had eens op de kaart
zitten kijken en vond een dorpje met een mooie naam. Het was richting Padua.
Vol goede moed reden we weg. Het dorpje met de mooie naam bleek uit één straat
te bestaan. Dus waren we vlug klaar. Onderweg
kwamen we nog een wildpark tegen en hebben daar op ons gemak naar de
herten zitten kijken.
Het wordt hier al vroeg donker. Buiten konden we niet veel
meer zien. Maar binnen wachtte ons nog een Witse,
Dinsdag 18 juni, dag 8
Vandaag gaan we een
grote toer maken. Richting Seiser Alm en de Sellapas.
Via Trento Naar Bolzano en zo de Dolomieten in.
Het weer was prima in de bergen niet al te warm. Bij de
Seiser Alm was het druk om in de kabelbaan boven te komen. Ik had eer niet op
gerekend om te wandelen. Mijn wandelschoenen lagen wel in de auto maar geen
rugtas en het wandelt niet fijn met een schoudertas.
We zijn nog een stukje de alm op gereden maar bijna boven mocht
je niet verder.
Vandaar zijn we naar de Sella pas gegaan. Het is geweldig de
natuur daar. Zo groots en overweldigend zijn de bergen. We hebben onze stoelen
opgezet en hebben heerlijk genoten van het uitzicht.
De Sella pas is een Kurven Paradies en dat hebben we geweten
zeker honderd en wellicht meer motors zijn we op de pas tegengekomen. De meeste
rijen in groepjes. Van vier of vijf. Er zijn veel fietsers op de pas en
toerclubs van oude auto`s willen de Sella pas ook gedaan hebben. Op de terugweg
bleven we de regen net voor of achter. En op de camping had het al geregend. De
lucht was zwoel en vochtig maar gelukkig al wel wat afgekoeld. We hebben nog
een glaasje koel bier gedronken en na genoten van de mooie tocht. Gerard is
voor ons een Pizza gaan halen die we wat
opgeleukt hebben met een potje ansjovis.
Na twee afleveringen Witse zijn we moe naar bed gegaan. Het
is toch wel opletten de hele dag “bergpassen” rijden.
Woensdag 19 juni. Dag 9
Ik was al vroeg op rond een uur of zes en het is dan heerlijk
rustig op de camping op een enkeling na die vroeg wil douchen.
Ik ga dan heerlijk buiten zitten lezen en wat rondkijken naar
de opgaande zon.
Rond een uur of zeven wordt Gerard wakker en hij komt meteen
in actie. Koffie zettten ontbijt
klaarmaken en we zitten dan een uur aan de ontbijttafel met twee sneetjes brood
de man. Het is dan zo gezellig om te zien hoe de camping ontwaakt.
Gerard heeft vanmorgen zijn mail gedaan en ik heb wat zitten
werken aan de foto`s die ik gisteren gemaakt heb van de tocht door de de
Dolomieten. We hebben nog wat boodschappen gedaan en hebben verder ons gemak
gehouden. Vanmiddag zijn we op zoek gegaan naar een paar kaarsen voor op tafel.
We hebben ze gevonden in een bazaar waar ze alles hebben.
Het lijkt wel een
beetje op de Action. Maar dan kleiner en alles veel dichter op elkaar. De zaak
wordt bestierd door Chinezen.
Onze Italiaanse overburen zij gisterenavond vertrokken. De
caravan werd dicht geritst. Stoelen binnen gezet en het scherm van de tv of PC
werd op de hoedenplank gelegd van de zwarte Golf en weg waren ze. Vanmorgen om
half twaalf was moeders met haar twee dochters weer terug. Ze hebben een groot
meisje van een jaar of 14 en eentje van 2,5 denk ik Allèssia, zo heet ze wat
dat hoor ik moeder regelmatig roepen.
Na een paar dagen is ze gewend en roept ze niet meer zo hard. Haar
plekje is bevochten denk ik.
We denken dat ze in Trento wonen en hier lekker kunnen
genieten van de mooie camping en het fijne zwembad. Trento is een grote stad
hier ongeveer 20 km vandaan. Bij het meer kun je ook prachtig op de weide
zitten en liggen en dat doen veel mensen. In Italië wonen veel mensen in een
appartement en hebben ze niet veel tuin. En dan is een park een uitkomst en de
parken zijn zo mooi hier en er staan heel veel bankjes.
Vandaag zijn we op onze eigen bankjes blijven zitten.
Het is nu 21.13 uur en bijna donker.
Morgen gaan we nog een keer naar Rovereto maar dan om de stad
te zien.
Donderdag 20 juni, dag 10
We hebben lekker geslapen en zoals gewoonlijk zijn we weer
een van de eersten die genieten van het ontwaken van de camping. We zitten
dicht bij de douches en zien de “vroege” douchers komen. Het zijn er niet
zoveel want de camping is nog lang niet vol en en de meeste mensen hebben zelf
een douche. Rond half negen worden de douches gepoetst en dan moet je de
gezichten zien van degene die wil douchen niet in het douchegebouw kan.
Na het ontbijt zijn we vertrokken richting Rovereto. Het is
op de kaart een grote plaats.
Er zijn verschillende musea en het is beroemd om zijn kunst
en festivals. Er is bovendien een groot museum van de eerste wereldoorlog.
De frontlijn van deze oorlog heeft in Rovereto gelopen.
Na een tocht door de bergen, je moet hier bijna altijd door
de bergen. Kwamen we aan in Roverto.
Wij hadden geen plattegrond of veel infomatie over Rovereto.
Dus moesten we de borden van het centrum volgen. Maar waar nu precies het
centrum lag dat wisten we niet. We keken maar naar de parkeerzones, hoe duurder
hoe dichterbij het centrum. We zijn maar naar een parkeergarage gegaan. Deze
was dicht bij het centrum historica. Na wat gezoek vonden we een trap naar een
beneden en kwamen we bij een pleintje. Dit was waarschijnlijk het centrum. De
huizen in Rovereto zijn mooi en groot en de stad straalt voornaamheid uit. Maar een mooi plein met een
paar bomen voor de schaduw hebben we niet gevonden. Er waren wel wat
binnenpleintjes met een fontein en ook wel een paar mooie doorkijkjes. Maar het
was toch niet wat ik verwacht had. Na een wandeling langs de rivier kwamen we
weer terug bij het beginpunt waar de auto stond.
We zijn verder gereden en waren al vlug de stad uit. En we
zaten weer boven op een berg. Gerard had bedacht dat we over een pas zouden
gaan en dan links af naar een dorpje wat ons richting San Christoforo, waar de
camping is zou brengen. Opeens was er
een opstopping op de weg en er stonden wat motorrijders nogal ontdaan aan de
kant. Een motorrijder lag op de weg. Hij kon zich nog wel bewegen en zijn helm
was af. Politie of hulpdiensten waren nog niet ter plaatse. We zijn doorgereden
want er was hulp genoeg. We hadden al een tijdje gereden en het links af weggetje kwam naar niet. Heel
resoluut draaide Gerard de auto en we zijn richting Trento gereden. Trento is
de grote plaats wat ons referentiepunt is om op de camping te komen.
We moesten het hele
stuk weer terug en we kwamen weer langs de plek van het motorongeluk. De
ambulance, de Carabinieri en de plaatselijke politie waren ter plekke dit heeft
allemaal nog geen 20 minuten geduurd. De gewonde was al in de ambulance.
Wij kwamen gelukkig zonder een al te grote omweg weer bij het
meer van Caldonazzo. Op de camping aangekomen hebben we een heerlijk koud
pilsje gedronken en genoten van de rust.
Ik ben zelfs nog in slaap gevallen.
Het is vandaag niet zo warm als gisteren en het waait een
beetje het is eigenlijk heerlijk om zo buiten te zitten.
Nog een paar dagen en dan is het gedaan met Italië. We gaan
in ieder geval geen passen meer rijden want ik heb nu genoeg tornantes- gehad.
Vrijdag 21 juni. Dag 11
Een luie dag want zoveel hoeven we ook niet te doen. Na het
ontbijt afwassen opruimen en dan is het weer tijd voor koffie. Mark van
Vaconsoleil kwam ons vertellen dat we niet hoefde te verhuizen we kunnen tot
maandag in deze mobile-home blijven. We vinden dit wel fijn want het is een
gezellig plekje met wat beweging van voorbijgangers.
Mark vertelde dat hij naar Merano was geweest en dat dat echt
de moeite waard is.
Omdat we geen echte plannen hadden zijn we na de
middagboterham naar Merano gereden ongeveer 90 km van de camping af. Over de
autostrada gaat het snel. We werden een parkeergarage ingeloodst. Midden in het
centrum stapte uit de garage. Merano is een mooie stad. Een echte Italiaanse
stad met prachtige winkels onder de arcaden zodat je nooit in de zon loopt als
je winkelt. Het was marktdag en de markt was een hele lange over drie straten
uitgesmeerd. De meeste handelswaar bestond uit tassen, lederen riemen en
kleding. Soms nog wat streek- producten maar niet een groente en versmarkt
zoals je in Frankrijk veel ziet.
We hebben onze ogen uitgekeken op de mooie kleding die in de
winkels lag. Het hele stadje is schilderachtig mooi met een fijne
wandelpromenade langs het flink stromende water met heel veel wit geschilderde
bankjes. In een prachtige omgeving vol met bloemperken. Palmbomen en andere
subtropische planten. Stel je voor een prachtig wit Kurhaus met een plantsoen
vol kleurige bloemen met op de achtergrond een besneeuwde bergtop en een
prachtige blauwe lucht.
Het plaatje is compleet.
Onze terug weg verliep minder voorspoedig we hadden niet zo
goed opgelet en waren te laat van de autostrada afgegaan en moesten door Trento
weer naar het noorden van de stad. Toen we de stad weer door waren, waren we
ook snel weer bij de camping. Waar we een wijntje gedronken hebben om thuis nog
wat na te genieten van de mooie stad.
Onze Italiaanse buren hebben een tent er bij gehuurd voor de
bambini die komen logeren.
Het werd een gezellige boel op zijn Italiaans, ze denken dat
ze alleen op de camping zijn en Allèssia horen we de hele tijd boven alles uit.
De bbq gaat aan. Op een gegeven moment gaat de muziek uit en wordt het rustig
en het is dan een uur of tien. De mannen gaan bij de tent zitten roken en
drinken ze passen op de bambini die daar slapen.
Wij gaan naar binnen en gaan onze laatste Witse kijken. Het
is nog een heel spannende ook en dan is het fini met Witse.
Zaterdag 22 juni. Dag 12
Geen grote rit vandaag maar naar Perigine. Dit ligt ongeveer
2 km van de camping af. Het was markt en de markt is door de hele “stad” nu is
dat plaatsje niet zo groot maar wel gezellig met een paar winkelstraten waar
kleine winkeltjes zijn.
Het was mooi weer en dan is het al vlug gezellig. We hebben
wat rond gelopen en zagen achter het gemeentehuis een podium staan. Met een
bord er bij dat er vanavond, zaterdag een concert is van de plaatselijke
harmonie. We besluiten om vanavond nog eens terg te gaan. We zijn eerst nog
even langs de Gelatie gegaan waar we een heerlijk ijsje gekocht hebben. Ze zijn
niet goedkoop 1,25 per bol. Maar hij heeft heerlijk ijs het lekkerste ijs wat
ik deze weken gegeten heb. En we hebben regelmatig een ijsje gehad en dan proef
je het verschil heel goed.
In de middag lekker wat gelezen en tegen acht uur weer naar
Perigine, de muziek viel wat tegen. Geen mooie stukken. Het plein, waar
stoeltjes op stonden was redelijk gevuld ook met ouders en kinderwagens. En
bijna iedereen had een ijsje. Het was wat afgekoeld en het concert boeide niet
echt. We zijn na een uurtje naar huis gegaan. De harmonie was toevallig net
klaar. Thuis gekomen hebben we nog wat
gedronken en geklets en nog maar een Witse opgezet. En voor we er erg in hadden
was het half een waarna we naar bed zijn gegaan.
Zondag 23 juni. Dag 13
We zitten vlak bij het meer Lago di Caldonazzo. Bij het meer
en de andere kleinere meren in de buurt gaan de Italianen in het park zitten.
Sommige hebben ligbedden bij zich maar ze gaan allemaal heerlijk in de zon
zitten. Op dit soort plaatsen zijn er blauwe zones en daar moet je parkeergeld
betalen zo ook bij onze camping. Er zijn heel veel parken langs het meer maar
ook in de stad met heel veel bankjes. En die worden ook goed gebruikt.
Het is een gezellig plein met boten en een mooi parkje. De
parkeerplaatsen hebben een blauwe streep
en daar is het betalen tot 19.00 uur. Door de week € 1,- per uur met een max
van € 6,- op zaterdag en zondag € 1,20 per uur met een max van € 8,- en de
politie komt elke dag controleren. Het lijkt wel of ze niet veel anders te doen
hebben. Een bon kost € 40,-- en daar kun je heel wat parkeer bonnetjes voor
kopen.
We hebben vandaag een klein tripje gemaakt Gerard was het beu
de bergen te rijden er zijn hier ook zoveel bergen. Het lijkt hier in Italië
wel de Betuwe van Italië, heel veel kersenboomgaarden en aardbeien. De kersen
staan onder een net. Er staat een frame en daarover heen is net als bij een
tent gas over gespannen. Je kunt er gewoon doorlopen maar van boven is het
dicht. De aardbeien staan op ooghoogte deze hebben meestal een tent van
plastic.
Er zijn hier veel fruitbedrijven waar de kratten hoog opgestapeld staan. De appelbomen dragen
ook veel vrucht.
En bij de mobile home
terug gekomen begint het te regenen niet echt hard maar wel genoeg om naar
binnen te gaan.
Ik heb vast het een en ander ingepakt want morgen vertrekken
we. Na een korte tijd is het weer droog en kunnen we heerlijk naar buiten.
We gaan nog een pizza halen en daar kunnen we nog de restjes
uit de koelkast op doen zoals wat ricotta en rucola en nog een potje
ansjovis. Het smaakte goed onze laatste
maaltijd en de eerste die we binnen gegeten. We
hebben de afgelopen veertien dagen hebben we alleen maar buiten gegeten.
Het weer sloeg om en de regen viel met bakken uit de lucht. De plassen rond
mobile home werden groter en groter en het begon ook nog stevig te waaien en
een klap onweer kregen we er ook nog bij. Na nog een wat lezen puzzelen en Witse kijken was de
avond toch weer vlug voorbij. Morgen is het vertrek dus zijn we op tijd naar
bed gegaan. We hebben niet zo goed geslapen want de regen en de wind hadden vrij
spel om de mobile home af en toe hoorde
je een tak kraken en viel er een parasol om.
Maandag 24 juni 2013
dag 14
Gerard is nog voor de laatste keer naar de bakker geweest
voor verse broodjes, na een heerlijk ontbijtje hebben we alle spullen in de
auto gelegd. De mobile home weer klaargemaakt voor de volgende. Afscheid
genomen van de buren en de jongens van Vacansoleil. Op naar Duitsland. Het
begon onderweg al steeds minder te wordenmet het weer en begon te regenen nog
voor dat we de Brenner over over waren. Het waren 500 km die niet echt fijn
waren om te rijden veel Baustellen en op de Fernpasse geen snelweg. We hebben
een paar keer gerust om de ogen dicht te doen. En zelfs ik die nooit in slaap
val kon mijn ogen niet openhouden. Om kwart over vijf kwamen we bij Micheline,
waar we heel hartelijk ontvangen worden. We zijn op tijd naar bed gegaan want
de reis was vermoeiend.
Dinsdag 25 juni, dag 15
Onze eerste dag bij
Micheline, na het ontbijt zijn we vertrokken naar Ritter-Sport. In Waldebuch is
de fabriek en ook twee museums van Ritter het een is een verzameling kunst van
mevr. Ritter en het andere is de tentoonstelling van de chocolade. Van cacao
boon tot een pakje Ritter chocolade. Het is best leuk om te zien en er zijn
veel kinderen met schoolreisje die hier ook een workshop chocolade maken kunnen
doen. We hebben nog wat chocolade gekocht in de fabriekswinkel en dan kun je
gerust je slag slaan want een pakje Ritter chocolade kost € 0.65. Een paar
straten verder bij de benzinepomp kost hetzelfde pakje al €1,49.
Bij Ritter lag een boekje “Hallo toerist” en daar stonden nog
wat uitstapjes in en wij kozen voor een park in Hoheneheim, Dit is een heel
groot park met bomen van meer dan 200 jaar oud. Het park is gebouwd door de
graaf van Wúrttenberg voor zijn vrouw. Het moest een Italiaans uiterlijk hebben
met Romeinse bogen en een een Romeins kanaal, een kanaal in een park is meer
een lange vijver. Maar het staat leuk. We hebben ruim twee uur door dit park
gelopen om alles goed te bekijken het was echt mooi. Het enige jammere was dat
het steeds kouder werd en de zon het af liet weten. Samen met Micheline hebben
we gegeten en nog wat na geborreld.
Woensdag 26 juni dag 16
Vandaag hebben we het plan om eens te winkelen in
Reutlingen. Maar eerst zijn we naar Almech alm geweest. De legende vertelt dat
een hardloper boven kwam en de boodschap wilde doorgeven hij niet verder kwam
dan almech..... en dood neerviel. Hij
wilde zeggen alemechtige God. Vanaf deze berg heb je een prachtig uitzicht over
de streek. Vandaar zijn we naar de stad gereden.
Ik had geen idee van de stad maar het is een behoorlijk
centrum waar je alles kunt kopen. We hebben er een paar uurtjes rondgelopen
winkels gekeken en ik heb nog twee polo`s gekocht. Ik draag graag een polo en
met dit frisse weer heb ik graag een warme hals.
Na de stad richting Bad Urach waar we geluncht hebben het was
wel wat laat maar de dag duurde nog lang.
Onderweg kwamen voorbij een gedenkplaats Grafendeck. We zijn
het bruine bord
gevolgd en kwamen terecht bij een kerkhof. Maar wel een heel
bijzonder. Op deze plek was een tehuis voor mensen met een beperking. Maar in
1940 werd het ontruimd in opdracht van het derde rijk. Er werd een gaskamer
ingebouwd en hier in dit tehuis zijn ruim
10.000 mensen vermoord die een beperking hebben en volgens de ideeën van Hitler
en trawanten niets waard waren. Dit was het euthanasie programma. In een dik
boek in een lade ( monument) kon je de 7000 namen lezen van mensen die
omgekomen zijn. De lijken werden verbrand. Stil werden we op deze plek. Nu is
er weer een tehuis gevestigd voor mensen met een beperking.
Vanavond zijn we gaan eten met de familie aan de stammtisch
van Michi en Yvonne in de zaak staan twee grote brouwketels want ze brouwen nog
zelf het bier. Het was een heel gezellige avond waar we met Duits en Nederlands
elkaar goed verstaan en begrijpen. We hebben veel plezier met Yvonne Michi,
Stefan en Katja. Zeker toen de pindakaas die we meegebracht hebben op tafel
kwam.
Op donderdag zijn we nog naar Burg Hohenzollern geweest hier heeft de laatste Duitse koning gewoons. Ze hebben een kroon die veel mooier is dan de onze maar ze hebben geen koning. Het is een mooi slot maar in de schatkamer waar we graag wat langer verbleven moesten we veel te vlug naar onze weer uit.
Op Vrijdag zijn we naar huis gegaan. En gelukkig veilig thuis gekomen.
En we zijn al drie keer wezen kijken. Woensdag was eigenlijk niet de bedoeling maar Guido belde op of we wilde komen en dat is niet tegen dovemansoren gezegd. Rond de klok van vier werden we verwacht, Steffie was nog met de voeding bezig en Guido was een boodschap. We werden al meteen voorzien vaneen beschuit met muisjes en een kopje koffie. Na de koffie was Steffie ook zover en konden we naar boven. Steffie ziet er goed uit ook al hebben ze een paar doorwaakte nachten gehad. Guus heeft zich de eerste nacht thuis goed laten horen en dan slaap je niet als kersverse ouder.Vandaag was het show dag voor opa en oma we mochten de kleine vasthouden en zijn op de foto gegaan met ons kleinkind. Het is nog wennen, we zijn allang geen baby`s meer gewend. Dit is wel heel speciaal. Lekker relaxed. Na heel veel foto`s en geknuffel zijn we heel content naar huis gegaan. We zijn benieuwd hoe hij er over een paar dagen uit zal zien.Zijn oogjes houdt dicht, de kleur hebben we nog niet gezien maar dat zal wel komen.
