De klap kwam hard aan toen ik de kaart kreeg. Omdat er al mensen uit onze groep s`morgens een kaart hadden gekregen wist ik het wel maar toen ik zelf de post open maakte stond het zwart op wit. Ik ben Pieter maar eens gaan bellen en hij vertelde me zijn verhaal. Na zijn werk op donderdag om 14.30 kwam hij thuis en hij hoorde niets. Hij ging naar boven en daar lag ze op de grond. Haar bril stuk en een blauwe plek en ze was al koud en stijf. Hij belde 112 en begon te reanimeren. De hulpdiensten waren er snel maar het was allemaal te laat. Petra was 65 en was niet ziek of zo ze heeft een hartstilstand gehad en is ter aarde gevallen.

Ook wij zijn weer eens met de neus op de feiten op de gedrukt dat het elk ogenblik afgelopen kan zijn. We zijn er van onder de indruk omdat we allemaal Petra nog in actie gezien hebben op onze wijkdag.
Pieter blijft alleen achter en Petra haar moeder van over de 100 jaar moet nog meemaken dat haar dochter overlijdt.
Dit soort gebeurtenissen doet je zelf ook wel even pas op de plaats maken.
We waren het al een paar weken van plan om weer eens naar de abdij van Tongerlo te gaan. De gebouwen en het land er om heen zijn altijd prachtig.
Tongerlo heeft een mooie kerk met wat avant garde kunst. dit is een mooie lichte kerk. Het is een Norbertijnen gemeenschap dezelfde als van Postel. Hier is geen horeca of ander vermaak. Deze abdij is in 1130 gesticht.
Dan op naar Averbode deze kerk ligt meer in het landschap op een heuvel en je kan ver kijken. De kerk is mooi ook licht van kleur en niet zo groot. in Averbode zijn altijd veel kerkboeken gedrukt. Deze abdij bestaat al sinds 1135.
tegenover de abdij is een half verhard bospad waar je ook kunt parkeren Er staan verschillende ijscowagens op "de likjes dreef" net als in Postel krijg je hier ook een flinke ijsco 70 cent voor een bol.
Maria is net als in den Bosch prachtig aangekleed en het altaar is van zilver. Scherpenheuvel is de meest bezochte bedevaartsplaats in Belgie en hij is gesticht in in 1602 uit dankbaarhied dat de calvinisten verslagen zijn.
Het kerkje is maar klein en nu ik ouder ben snap ik ook wel dat het altijd vol was als we met ons vader naar Scherpenheuvel gingen. We gingen dan naar de mis buiten. Vroeger was de kerk ook niet wit geschilderd van binnen en hing het vol met krukken en andere hulpmiddelen die niet nodig meer waren na de genezing.
We hebben in alle kerken een kaarsje opgestoken, voor alle mensen die we een goed hart toe dragen.