gezellig samen lekker eten

In de vakantie komen Nicole en Titus altijd een keertje eten meestal met de jongens. deze keer konden de jongens niet en heb ik Gijs en Ciel er bij gevraagd. Het thema was Thais. Een lekkere kip curry en een frisse komkommersla-. Het was een heerlijke maaltijd. We hebben lekker zitten keuvelen en et eten. Ciel nodigde ons al weer snel uit voor de volgende sessie. En dat zou dan Surinaams zijn. Jammer dat het weer niet op zijn Surinaams was daarom hebben we binnen gegeten. De sfeer was warm en hartelijk dus toch Surinaams.
Nicole heeft een nieuwe keuken dus moeten we binnenkort gaan kijken en proeven hoe de keuken van Nicole kookt.

Na afloop van het eten hebben we nog gezellig buiten onder de warmte lamp gezeten.

We moeten onze passen halen

Het klinkt raar maar we zijn aan de wandel met Health app op Gerard zijn smartphone. Het is best leuk je kunt zien hoeveel stappen je doet en ook hoeveel km je loopt en hoeveel calorieën je verbruikt.
Volgens "bartjes"moet je 10.000 stappen op een dag zetten. Nu is 10.000 best veel want we hebben vanmiddag 5667 stappen gezet en dat is 3.7 km en er zijn 229 calorieën verbruikt. We lopen niet zo hard en staan regelmatig stil dus doen we er langer over. Vanmiddag hebben we anderhalf uur uitgetrokken.
Ons ontbijt hebben we er in ieder geval weer uitgelopen.

We zijn weer eens richting Achelse kluis gegaan en in plaats van rechts de heide op zijn we links gegaan. Er zijn links een paar vennen en ook wat heide. Vlak bij een ven op zat een man op een bankje met een havik op de leuning. De havik moest getraind worden om lopend wild te vangen. De havik op deze plaats is niet zo bijzonder want op deze plek zijn ook de valken getraind er staan  borden waar je op kunt lezen hoe het gebeurde en er is ook een hut waar de valkenier zich schuil houdt.





  Het ziet er allemaal wat compacter uit.en het wordt ook meer bos. Verder naar de weg toe is het grasland, Hier grazen koeien en is een uitkijktoren.




We hebben op de uitkijk toren over het land gekeken en dan zie pas hoe uitgestrekt het is,
Na de toren zijn we verder gelopen richting een maisveld in het bos. Ik zag wat op het pad staan een klein beestje formaat middel hond.Het was vast geen hond maar een zwijntje.

Het sprong weer weg. Terwijl we richting mais liepen hoorden we al knorren. Gerard vond het maar niets die wilde zwijnen want dat waren het. We zijn maar terug gegaan en het was ook mooi langs het ven en we zijn geen zwijnen meer tegengekomen.

Het was een leuk en gezellig weekend

Vrijdagavond kwam Guus slapen dan konden zijn papa en mama samen met Rob Hall gaan eten. Rob is een vriend van Guido uit Engeland die hij in Australië heeft leren kennen. Guus heeft lekker geslapen en `s morgens is het feest bij opa in bed springen kruipen en ook nog tussendoor een flesje leegdrinken.Terwijl wij aan het ontbijt zitten voert Guus in de kinderstoel het hoogste woord hij wijst wat hij hebben wil. Een eitje smaakt hem niet zo goed maar een halve snee brood gaat er nog wel in.
Guus gaat in bad we vinden dit veel te leuk om te doen en we hebben een mooie bak waar hij goed in past. Niet alleen wij vinden badderen leuk ook Guus heeft er duidelijk plezier in.
 


Na het bad is het aankleden haartjes kammen en wat Zwitsal op voor de lekkere lucht op zijn haartjes.Guus mag in bed nog spelen dan kunnen we zelf ook rustig douchen, Hij speelt leuk met wat speelgoed. Na een tijdje pakt hij zijn slaapknuffel en binnen een minuut is hij vertrokken.
Op het eind van de morgen brengen we hem naar huis.
Bij het avond eten zijn ze er weer Rob Guido en Guus, Steffie moet werken en Guus eet lekker mee van de friet en de boontjes. Hij zit als een regisseur aan het hoofd van de tafel en niets ontgaat hem.
Na de koffie gaan ze weer naar huis en hebben we het huis weer voor ons zelf. Lekker een avondje voor de de buis. Zondagmorgen, we hebben ontbeten en de plannen voor de dag liggen alweer klaar.

Deze keer naar de Waal een wandeling langs de uiterwaarden. De rit er naar toe was al leuk heel veel  kleine dorpjes met boomgaarden vol appels en peren. Het fruit hangt zwaar aan de bomen je ziet de bomen bijna niet meer van het fruit. Als je de peren ziet wil je er  in bijten.
De struinplaatjes waren wel en niet goed aangegeven het is eigenlijk een rondwandeling van 30 km en dat is veel te veel voor ons. We wilden maar een klein stukje doen en we hadden al een paar km over de dijk gelopen dit was niet wat we wilden tot we een paar mensen uit de "wildernis" zagen komen. Hier zijn we ingegaan en dat was nu net de kers op de taart of eigenlijk de taart. Een gezellig pad met mooie doorkijkjes op het water. We wilden terug gaan via een andere weg en er liep een echtpaar met honden we vroegen of we rechtdoor konden en volgens hun kon dat niet er was water, ze stuurde ons het pad terug op.  Zelf gingen ze rechtdoor. Bij de auto aangekomen zaten zij al in de auto ik weet niet hoe zij dat gedaan hebben want het water is vast niet voor hun geweken. Gerard is nog boven op de toren geweest. Het uitzicht was fantastisch het was ook helder weer. Op de Waal komen veel schepen voorbij op een moment voeren er wel vijf tegelijk voorbij. Ik dacht aan mijn moeder ze hield zo van het water en de schepen. Het was al laat geworden en we zijn naar huis gegaan. De stappenteller hebben we weer aangezet het waren er vandaag het 9700. Ik heb gelezen dat je er 10.000 moet hebben. Thuis lopen we ook wat maar die passen tellen we niet.
_________________________________________________________________________________
Onze hulp !!!

 _____________________________________________________________________________________

de toren van Varik en de molen van  Varik

Stappen tellen

Gerard heeft een nieuwe smartphone, in het begin was het net een doolhof van programma`s, vegen klikken tikken en telkens was er weer wat anders te zien. Gewoon bellen was nog niet zo eenvoudig. Maar gaandeweg kwam er wat structuur en Gerard zag door de bomen het bos weer. Er zit ook een hele leuke S health app op. Nu zijn we die aan het uitproberen. Hoeveel calorieën eet je en hoeveel verbruik je er. Het is best leuk. Vandaag had Gerard gezegd dat hij wel 10.000 passen zou lopen. Maar hoeveel is 10.000 passen is dat een uur lopen of misschien wel 2 uur. De beste manier omdat te weten te komen is gaan wandelen.
Het was nog droog vanmorgen dus brood pakken schoenen in de auto en weg wezen. Dit keer richting Eersel, Op de Postelseweg meteen na de camping het bos in. Hier is een gemarkeerde route van 5 km. De route was goed aangegeven met gele paaltjes. Bij de start de "computer"op nul. en wij zijn gaan lopen. In het begin was het een saai bos maar het werd wel steeds gevarieerder. De nazomer laat zich al duidelijk zien want er staan al verschillende paddenstoelen in het bos.
Het was gezellig om zo te lopen. Regelmatig werd de smartphone tevoorschijn gehaald om te kijken hoe ver we waren en wat we verbruikt hadden. Na anderhalf uur, hadden we 5000 passen gezet en 4 km gelopen en 177 calorieën verbruikt. We hebben onderweg ook nog een pauze ingelast waar we onze boterham opgegeten hebben.
Het zijn er wel geen 10.000 maar beweging hebben we toch weer gehad.

 

De zomer is op zijn of haar hoogtepunt

Je kunt het buiten al merken de dagen worden al iets korter. Er komt geen nieuw blad aan de boom. De noten en de vruchten hangen aan de bomen en ook de bessen beginnen te kleuren. Het is nu de tijd om een mooie wandeling te gaan maken op de heide en dat hebben we gisteren gedaan. Met het boek van het Brabants Landschap in de hand zijn we ook zoek gegaan naar een wandeling door de Hugterheide.(omgeving Maarheeze) Maar zo als zo vaak bij de wandelingen van het Brabants Landschap is het weer eens niet goed te vinden. De omgeving daar is mooi en er lopen allemaal wandelpaden maar nergens het begin van een groene route,
We zijn dan toch maar weer naar het Kranenven in Soerendonk gegaan. De Grote Heide is nu op zijn mooist heide bloeit volop en is prachtig gekleurd.
Voorbij het Kranenven zijn we nog een stukje verder rechtdoor gegaan en daar hebben we de auto neergezet. Meteen langs het wildhekje zijn we de heide opgegaan. De wind woei flink op de vlakte de wolken dansten aan de hemel en de paarden keken amper op eentje toen we er langs wilde gaan.
We hebben de weg overgestoken zijn nog langs een klein herdenkingsmonumentje gekomen de familie heeft hier denk ik de as uitgestrooid. Er staat een klein steentje iets groter als een baksteen met zijn naam,geboortedatum en sterfdatum ook liggen er een paar bloemen en dit allemaal op een heel klein stukje grond langs het maisveld. Wij liepen langs het maisveld en kwamen via een klaphekje bij wat agrarische grond en almaar doorgelopen kwamen we weer op de heide die prachtig paars is.
We waren intussen bijna bij de Achelse kluis. Maar we moesten ook nog terug en de lucht werd steeds donkerder dus zijn we omgekeerd. Gerard heeft een nieuwe GSM met GPS en we konden op de GSM zien waar we we liepen.
Toen we goed en wel weer in de auto zaten begon het te regenen.
Wij hebben weer een prachtige middag gehad.

Afgelopen week zijn we ook nog even naar de Landschotse

heide gereden waar nu een mooie uitkijktoren staat. de foto met het ven is daar genomen.
De heide was daar niet zo mooi als bij de Grote heide.















Guido en Steffie en Guus zijn weer thuis van een mooie vakantie in Californië. Guus heeft slaap en een jetlag.

Een dagje met Sjan

Een van onze vaste afspraken is dat we in de zomer een dag met Sjan op stap gaan. Meestal naar een bestemming die wat verder weg is. Deze keer heb ik gekozen voor Bredevoort, Ootmarsum en Oldenzaal maar dat is Nordhorn geworden.
Jammer want in Nordhorn is niet zoveel te zien. Het is een oude textielstad.

Op tijd zijn we vertrokken naar Bredevoort omdat ik dacht dat Sjan dat wel leuk zou vinden al die boeken die buiten staan in de "boekwinkeltjes" We  hebben er heerlijk koffie gedronken wat rondgewandeld en weer verder getrokken naar Ootmarsum.

Ootmarsum staat vooral bekend om zijn vele galerieën  er is dan ook hele leuke kunst te koop. Ook in Ootmarsum hebben we 'aangelegd' en koffie met echte Twentse Krentewegge genuttigd.

Op naar Nordhorn en dat hadden we beter niet kunnen doen. Van Nordhorn want het was inmiddels al laat geworden zijn we over de snelweg naar huis gegaan. Het ging alleen niet zo snel we hebben verschillende keren op onthoud gehad en toen we via de B58 gingen rijden hadden we elk verkeerslicht rood en ook nog een omleiding. We waren pas tegen zeven uur in Straelen voor een pizza. Geluk bij een ongeluk was dat het om zes uur heel druk was in de pizzeria en dat e geen plaats was.

Het was toch weer een gezellige dag waar we leuk op terug kijken en wij hebben de hele dag mooi weer gehad al werd het later op de middag wel vochtig.

We waren nog nooit in Brielle geweest en ook niet in Maassluis.

Dus zijn we er de afgelopen week eens naar toe gereden. Brielle een vestingstadje. Mijn moeder leerde ons als kind 'op een april verloor Alva zijn bril' Dit had te maken met het verzet tegen de Spanjaarden en Willem de Zwijger veroverde met zijn manschappen Brielle.De historische kern ziet er goed uit en er zijn ook nog veel grote gebouwen. Wat aangeeft dat Brielle niet zomaar een dorpke of stadje is. De rondwandeling uit het ANWB boek was niet erg duidelijk maar we zijn er toch gekomen.

In een vestingstad hoort een kanon 

Dit prachtige pand was een opvangang huis voor zeelieden

de tuin hoort ook bij dit huis is nu een park

 Na Brielle zijn we eerst naar de Nieuwe waterweg geweest op de Maasvlakte 

Dit is een heel groot containerschip dat de haven binnenvoer.

geholpen door de loodsen er vaart er een voor en een achter de boot een prachtig gezicht.

 Nu zit ik zelf op de Nwe Waterweg de pont brengt ons van Rozenburg naar Maassluis.( ik moest even aan mijn moeder denken die zou er wat voor hebben op samen met mij op de boot te staan.)

 Maassluis de plaats waar Maarten `t Hart geboren en getogen is.

de oude grachten van Maasluis

In Maasluis was het ook weer gezellig een oude stadskern met een leuke markt en terrassen een paar gezellige kleine winkeltjes. En ook nog een

Dit is de boot uit de verhalen van Jan de Hartog.

haven waar verschillende grotere schepen lagen.

Het sluiswachtershuisje

De Sahara in Lommel

Ik heb er al zoveel over gelezen en gehoord dat ik het nu zelf wel eens wilde zien. We zijn op een door de weekse dag tegen het einde van de middag naar Lommel gereden. Via Luijksgestel kom je Belgie binnen het kanaal over en dan aan de rechterkant.

een doorkijkje een stukje echt kleinschalig Kempisch Landschap

Bij het voetbalstadion en de  de Soeverein. Hier is ook de mooie gratis speeltuin voor de kinderen en een skatebaan en het zwembad allemaal in een mooie bosrijke omgeving.

het bos en de omgeving doet me denken aan Mol,
 het Zilvermeer waar we als kind naar toe gingen.

We parkeerden de auto trokken voor de zekerheid de wandelschoenen maar aan en kuierden het bos in. In het begin viel het nog mee een betonnen pad waarlangs nog wat clubgebouwen staan van de scouting. na deze gebouwen hield het mooie pad op en werd het zand, echt Kempisch zand. We moesten echt gaan banjeren onderweg kwamen we verschillende mensen tegen die een stranddagje gehad hebben. Moe en met de tassen vol lege flessen van de limonade. Na een klein kwartiertje waren we bij de Sahara. Een paar meren (afgravingen) en veel zand. het ziet echt wel mooi uit. Dit natuurgebied is ontstaan toen de zinkfabriek niet meer werkte en de grond zo vervuild was dat eer niets meer groeide.
De mensen die hier een stranddagje hebben doen het op de ouderwetse manier een stuk lopen want met de auto of fiets kun je er niet komen. je kunt er heerlijk aan strand vertoeven en een duik in het water nemen. Er is geen oppas dus alles is voor eigen verantwoording.