De afgelopen zondagen zijn we niet echt op stap geweest.

 We hebben wel een paar keer op zaterdagmiddag een wandeling gemaakt bij de Achelse Kluis. Maar door een terugkerende blessure aan mijn been ten gevolge van artrose in de knie kan ik geen grote afstanden afleggen. Het begon allemaal heel kalm het deed wel zeer en ik was al bij de therapeut omdat ik het het voor me zag, twee maanden niet of heel slecht lopen.
Vorige week vrijdag strompelde ik naar boven. Bewegen is het toverwoord vandaar dat ik toch maar naar boven ging. Ik tikte met mijn voet tegen de trap en de zenuw schiet vast of in de stress, ik weet het niet meer maar het deed verschrikkelijk zeer.
Daar zat ik dan op de zolder op de grond, er speelde van alles door mijn hoofd, moet ik hier lang blijven zitten en hoe kom ik de trap af. Mijn been deed nog steeds zeer en ik kon het niet gebruiken. Na een tijdje zo gezeten te hebben ben ik op mijn billen de trap afgegaan en op een bureaustoel met wieltjes gaan zitten en zo ben ik het bed in gerold. Na verloop van tijd zakte de pijn wat, ik kon nog steeds niet op dat been staan. Het was geen fijne nacht ondanks de pijnstillers. Zaterdag ben ik met de stoel naar de toilet en douche gegaan waar ik zittend op een krukje gedoucht heb.
Gelukkig kreeg ik in de loop van de dag de kracht terug en de andere dag zondag kon ik weer een beetje op dat been staan.
We zijn nu een week verder en ik kan een stukje lopen in huis en van de auto naar de winkel. Langer als een half uur kan ik niet op het been staan.
Maar we hebben er goede hoop op dat deze blessure beter wordt al duurt het even.

In huis zijn we heel druk bezig geweest. De hele boven is leeg geweest. Kasten hebben we in de garage gezet spullen op zolder neergezet en zelfs een kast gedemonteerd.We hebben ook het een en ander laten ophalen door de kringloop.

 De reden van dit alles is dat we boven overal nieuwe vloerbedekking hebben. We hebben gekozen voor een PVC vloer. Op de overloop ligt wel tapijt en ook de trap is voorzien van een nieuw tapijt.
We zijn blij dat het klaar is en dat we de knoop doorgehakt hebben.

Gerard heeft wel bij Guido de hele zolder en de hele bovenverdieping vol gelegd met laminaat en pvc. Wij hebben ervoor gekozen om het te laten leggen. Het is makkelijk en we hebben werk genoeg gehad met het uit en inruimen.

Gerard heeft het nog druk met de hond van Maurice, hij moet hem nu Maurice in Amsterdam woont en werkt vaker uitlaten.
We beginnen de dag en aan de ontbijttafel vragen we ons af hoe de dag gaat verlopen. Vaak is dat heel anders dan we gedacht hebben. Er zit dynamiek in.

Gehoord...

Oma komt oppassen en legt twee chocolade bonbons op de tafel. Een is er voor Guus en een is er voor oma.
Het is de bedoeling dat we die bij de koffie en Guus bij limonade opeten. Guus zegt al heel enthousiast, lekker chocolade. Hij maakt zijn bonbon al open en eet hem op. Ik loop nog even naar de keuken en kom terug en zie geen bonbon meer op tafel liggen. "Waar is mijn bonbon" vraag ik. 'Die is weg" achter Guus zijn rug zie ik de half uitgepakte bonbon en bedenk me wat hij zal gaan doen.
Ik loop weer naar de keuken en Guus komt


achter me aan. "oma kijk eens ik heb een hele dikke wang" Mijn bonbon is ook verdwenen in Guus zijn maag. "als jij mijn bonbon opeet dan pak ik maar een babykoekje van Roos". "Ja oma maar die lust ik ook"