Vakantie in Normandië,
In november hebben we bedacht dat het wel leuk zou zijn om
met D day in Normandië te zijn. We hebben meteen geboekt. Alles was een paar
weken later al volgeboekt.
Nu we hier in Normandië zijn snap ik dat wel het is er erg
druk. Vooral aan de bevrijdingsstranden en omgeving. De wegen zijn vol met
jeeps uit de oorlog mooi opgeknapt maar ook vrachtwagens en motoren.Mensen
lopen rond in soldaten uniformen uit de oorlog.Maar er zijn ook veel gewone
militairen bijna niet te onderscheiden van de "neppers".Op Colville
sur mer heb ik veel Amerikanen gezien maar ook Tsjechen en Polen en zelfs een
groepje Duitse militairen.
Op Colville was het een drukte van belang. Het podium voor
Obama moest nog wat groter gemaakt worden. De stoelen stonden klaar met plastic
er om heen en de rode loper werd gestofzuigd. Bij alle kruisen werd een Frans
en een Amerikaans vlaggetje neergezet. Het zag er indrukwekkend uit maar dat is
Colville altijd. We zijn er al vaker geweest maar toen waren we bijna alleen nu
met velen.
Iedereen die hier
komt wil de invasie 'voelen' Er heerst een aparte sfeer. je ziet mensen met
ingehouden tranen als ze uit de herinnerings- kapel komen. De bloemen rood wit
en blauw zie je op het hele kerkhof liggen. Mensen vertellen elkaar verhalen
want hun opa of oom heeft ook gevochten.Je ziet het aan de mensen. Sommige gaan
gericht op zoek met een papiertje in de ene hand en een boeket bloemen in de
andere hand. Bij het monument gaan mensen spontaan het Amerikaanse volkslied
zingen. Het maakt allemaal veel indruk.
Na het bezoek aan het kerkhof waren we nog bij een ceremonie op
het strand waar de veteranen nogmaals bedankt werden. Dit was een Amerikaanse aangelegenheid.
We hebben de auto weer opgezocht en zijn verder gereden.
Gerard wilde al lang naar de bunker van Pluskat. De Duitser die de invasie zag
aankomen. Hij kon niets meer doen. Hitler sliep en er was toestemming nodig, ze
wilden de führer niet wakker maken want hij sliep.
Na wat zoekwerk vonden we de restanten van de bunker.
Pluskat had een magnifiek uitzicht op de kust.
We vervolgende onze tocht naar La Cambe, waar het Duits
Militair kerkhof is. Ook hier was het druk. Dit kerkhof ziet er heel anders uit
dan het Amerikaanse. Zwarte stenen en kruisen en bij de Amerikanen alles wit.
Het Duits kerkhof is donker en het Amerikaans kerkhof met zijn witte kruisen
straalt toch wel de overwinning uit. Maar een ding blijft hetzelfde er liggen
op beide kerkhoven heel veel jonge mannen begraven. Die moesten vechten.
Point du Hoc was onze volgende bestemming. Hier was het zo
druk we konden geen parkeerplaats meer vinden op minder dan een kwartier
lopen. We zijn hier al eens geweest. We hebben het maar zo gelaten want met
zoveel mensen op één plek zie je niets.
Na een stukje over de D513 gereden te hebben waar het
verschrikkelijk druk was met jeeps en andere voertuigen uit de oorlog. Er zijn
zelfs kampeerplaatsen aangelegd voor dit doel allemaal semi militair. Hebben we
voor de snelweg gekozen. ook hier was het druk vooral veel motorpolitie ik geloof
dat we er wel 100 gezien hebben. In groepen van 8 kwamen ze voorbij
gescheurd.Iedereen was paraat voor het bezoek van de wereldleiders. Bij ons op
het park waren ook politiemensen gestationeerd. Drie politieauto`s en zeker
een stuk of 10 politie-mensen waren aanwezig. Allemaal om de wereldleiders veilig te
kunnen ontvangen. Zelfs de N13 was op 6 juni de hele dag afgesloten.
In Ouisterham kon
je helemaal niet komen.
We hebben vandaag maar een andere route genomen meer het
binnenland in en zelfs daar stonden de politieagenten de grotere kruispunten in
de gaten te houden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten