We hebben een korte voorjaarsvakantie gehad.

We gaan al jaren in het voorjaar naar de Belgische kust. De ene keer hebben we mooi weer de andere keer minder. Dit keer hadden we minder weer. Gelukkig hebben we nog een mooie wandeling kunnen maken langs de monding van de IJzer



 Het lopen ging goed en dan ben ik heel blij. Hoe langer ik loop hoe meer rustpauzes maar we zijn er gekomen. Roeselare en Kortrijk vielen in de miezer we hebben toch nog redelijk wat gezien maar ons dagje Brugge is vanwege de regen niet verder gegaan als de kusttram. En we hebben heerlijk vis gegeten.
 Maandag zijn we aangekomen op onze stek in Oostduinkerke,we hebben een boodschap gedaan een bekeken waar we naar toe zullen gaan. We zagen al meteen de boulevard in Nieuwpoort en hebben alvast een kijkje genomen. De andere dag zijn we teruggegaan en hebben op ons gemak alles eens goed bekeken.
Het was eb en het zag er allemaal nogal indrukwekkend uit. een zandbank, water, en planten vogels en veel houten palen. Dit noemen ze het slik.



Het volgende heb ik overgenomen uit de folder van het domein:

Het slik is de onbegroeide modderige slibplaat die twee
keer per etmaal bij vloed onder water komt te staan.
Door de vruchtbare kleideeltjes die telkens achterblijven,
is het slik een overvloedig gedekte tafel voor miljoenen
kleine ongewervelden, zoals wormen, kreeftachtigen en
slakjes, die leven van organisch afval, en op hun beurt het
belangrijkste voedsel vormen voor tal van vissen en vogels.
Het hele jaar door vind je er scholeksters en bergeenden

 De IJzer is de enige grote rivier die in ons land rechtstreeks
in de zee uitmondt. In de monding ontmoeten zout en zoet
water elkaar en heerst het getij. Dat zorgt voor 130 hectare
bijzondere biotopen van slikken, schorren, duinen, strand en
polders. Bijzonder opvallend zijn de grote aantallen kust- en
wadvogels, zoals bergeend, tureluur, scholekster en wulp,
die het hele jaar op het slik, de schorre en het strand van
de IJzermonding voedsel komen zoeken en komen rusten.
Misschien ontmoet je tijdens je bezoek wel een zeehond! Elke
winter laten er zich een paar opmerken in de havengeul of op
het slik.


VERVAL EN HERSTEL
Het zag er lange tijd niet zo goed uit voor de natuur in dit
gebied: verzanding, vervuiling, verstoring, bouwplannen
en een in verval geraakte marinebasis. In 1999 startte het
natuurherstel: de gebouwen en alle betonnen wegen en
ondergrondse leidingen werden opgebroken, acht dokken
en de kaaien werden ontmanteld en ten slotte werd 333.000
kubieke meter opgespoten baggerslib afgegraven. 

De zeehond hebben we niet gezien maar dat zou toch wel al te mooi geweest zijn. het was toch wel een hele wandeling maar zeker de moeite waard.

 Als je goed kijkt zie je in de vissersboot een reiger.

 We moesten langs het monument terug naar de andere kant van de IJzer . Het is dan toch nog een heel stuk lopen naar de auto die op de parkeerplaats staat vlakbij waar het bootje ons overgezet heeft.
Daarna zijn we nog een plaatsje gaan opzoeken in Noord-Frankrijk maar door de regen zijn we maar even uit de auto geweest. gelukkig hadden we op onze wandeltocht geen regen.

4 maart naar Zelda in Maastricht

Gerard heeft op die avond een afspraak met Matty in Vroenhoven. De afstand tussen Matty en Zelda bedraagt 5 km dus was ik heel blij dat ik mee naar Maastricht kon. Het was nog vroeg op de avond en dat kwam goed uit want het was de vooravond van het joodse Poerimfeest.
Op deze avond wordt het boek Ester uit het oude testament gelezen. We zouden eerst naar de synagoge gaan maar zijn toch thuis gebleven omdat we anders bang waren dat we niet op tijd terug zouden zijn.
Ik heb mijn eigen katholieke bijbel meegenomen en samen hebben we om de beurt het verhaal voorgelezen. Ik was aan het lezen en ineens begon Zelda op de tafel te roffelen. Ik schrok, ze vertelt me dat telkens als we naam Haman uitspreken en geroffeld wordt men wil deze naam niet horen.
Na een klein half uur waren we klaar en zijn we aan de maaltijd gegaan. Het Poerim is begonnen, de dag is tot na het lezen van het verhaal een vastendag en een jood eet en drinkt dan de hele dag niet.

boven de pasteitjes met dadel en onde Haman`s oren

Het eten smaakte Zelda dan ook erg goed en ze had goed haar best gedaan om allerlei lekkers te maken. De joden hebben speciaal eten voor alle feestdagen. Vandaag waren het een soort oliebollen in de vorm van oren de oren van Hanan. We hadden lekkere pasteitjes in de vorm van een driehoek gevuld met dadels en voor de hartigheid een pasteitje met zalm. We dronken er heerlijke thee bij en hadden genoeg praat om er een echt gezellige avond van te maken. Rond  tien uur kwam Gerard me weer halen. Het was een leuke en zinvolle avond waar ik erg van genoten heb.

de hartige pasteitjes

Het bijbelboek Ester vormt de bron van inspiratie voor Poeriem (Lotenfeest).ontleent zijn naam aan het lot dat Haman, dienaar van de Perzische koning, wierp om de datum te bepalen waarop hij de joden wilde uitroeien. Ester, de joodse vrouw van de koning, werd hiervan echter door haar oom Mordechai op de hoogte gesteld en wist deze ramp af te wenden. Haman en zijn zonen werden slachtoffer van hun eigen plannen.

Deze geschiedenis speelde zich af in het Perzië van de 5de eeuw voor de algemene jaartelling. Tijdens Poeriem wordt de redding van de ondergang uitbundig gevierd. In de synagoge wordt het bijbelboek Ester uit een rol (megilla) voorgelezen. Telkens wanneer de naam van Haman klinkt, wordt met een poeriemratel lawaai gemaakt, op de tafel geroffeld en met de voeten gestampt. Zo wordt het kwaad overschreeuwd; men wil deze naam niet horen.

De Keent en de heide in Soerendonk

Maar wij gaan gewoon door als de zon schijnt naar buiten.
Op zondag weer wat nieuws bezocht de Keent bij Ravenstein.
We hebben er langs het water gestruind.  De kruk had ik meegenomen soms was hij wel handig dan kon ik hem in de drassige wei zetten en zo mijn evenwicht beter bewaren. Ik moet zuinig zijn op mijn knieën en zorgen dat ik geen onverwachte bewegingen maak.

ging: tussen Ravenstein en Grave aan de Maas 
Opmerkelijk: kuddes ‘wilde’ paarden en runderen

Een in 1938 afgesneden en dichtgegooide Maasarm is over een lengte van 4 km terug uitgegraven en aan één zijde weer aan de rivier getakt. In de aanpalende uiterwaard is over een oppervlakte van ruim 3 km² nieuwe natuur gemaakt door grond af te graven en nevengeulen aan te leggen. Onder invloed van de rivierdynamiek volgen de ontwikkelingen elkaar snel op. Spontaan ontwikkelt zich een ‘ooibos’ van populieren en wilgen, bomen die tegen een (water)stootje kunnen. Maar hoe meer bomen, hoe minder water er door de Maas kan.

Natuurontwikkeling en grote grazersWaterberging zou er door in gevaar komen en dát was nou net de bedoeling van de pas in 2014 afgeronde ‘natuurontwikkeling’: het verminderen van overstromingsgevaar benedenstrooms. Het bos moet dus in zijn ontwikkeling gestoord worden. Daarom lopen er op Keent kuddes rond van grote grazers, paarden en runderen die het gebied open houden met hun vraat en tred. Bijzonder aan de runderen is dat het om primitieve rassen gaat, waaruit men het uitgestorven oerrund hoopt terug te fokken. En al zijn ze imposant, u mag toch van de paden af en door het gebied struinen. Bewaar wel de nodige afstand want ze vertonen kuddegedrag, zeker als er kalfjes bij zijn.

Verruiging en afwisselingWaar delen worden uitgesloten van begrazing kan de vegetatie verruigen, wat goed is voor ruigte- en struweelvogels, vlinders en overige insecten. In de lage moeraszone in het verlengde van de rivierarm zitten watervogels als zwanen, ganzen, futen en eenden. Ons beheer is gericht op een grote afwisseling tussen water, moeras, grasland, ruigte en bos: welkom in de Oostvaardersplassen van Brabant.  

____________________________________________________________________________________________

 De Soerendonkse heide.

 Het is een mooi gebied en je kunt er niet echt kwijtlopen. De heide is mooi wat heuvelachtig soms en dan is het net of je in een dal staat. De wilde paarden grazen en drinken. Het is hier net of je ergens in de wildernis loopt.
 
 Dinsdagmiddag zijn we even lekker wezen uitwaaien het weer was goed en de zon scheen. Op een gegeven moment heb ik zelfs mijn jas uitgedaan en in mijn vestje gelopen.

 

Zondag 1 maart

We waren al vroeg wakker en daarom zijn we ook maar op tijd opgestaan.Ik ben nog even voor het ontbijt op zolder een wasje gaan opruimen, vouwen en strijken. Gerard had intussen het ontbijt klaar waar we met zijn tweetjes van genoten hebben. Ondanks dat we alles op ons gemak gedaan hebben was het tien uur  en alles was opgeruimd. We zouden niet weggaan maar een hele dag thuis op zondag is een beetje te veel van het goede. Het Markiezaatmeer staat al een tijdje op mijn verlanglijstje als plaats die ik graag een keer wil zien. Dus togen we op weg richting Bergen op Zoom. Omdat ik heel graag een stukje wilde lopen ben ik vandaag pijn manager geweest ik heb voldoende geslikt en het resultaat was er naar, de hele dag geen pijn en goed kunnen lopen. Het is een heerlijk gevoel een dagje zonder pijn. Ik had mijn kruk wel bij me en in de drassige grond was het wel fijn een "derde"been te hebben.
Volgens het Brabants Landschap is het een heel bijzondere plek.
De natuur is niet op zijn mooist nu en de meeste vogels zijn nog niet terug van de trek. Toch is het een bijzondere plek. Met aan de ene kant de stad in beeld en de andere kan de industrie en daartussen het water.

uitzicht vanuit de vogelkijkhut

Ligging: ten zuiden van Bergen op Zoom
Opmerkelijk: meeste soorten broedvogels van Nederland

Eeuwenlang lagen er aan de voet van de Brabantse Wal schorren en slikken. Ze stonden in direct contact met de zee. De aanleg van het Schelde-Rijnkanaal in 1984 maakte hieraan een einde. Een groot gebied veranderde langzaam in een zoetwatermoeras. Het ontwikkelde zich tot een ‘wetland’ van internationale allure, het belangrijkste in Brabant.

 

De Brabantse Wal is een in het grijze verleden door de oer-Schelde uitgesleten steilrand, een abrupte overgang van de hoger gelegen zandgronden naar de lager gelegen zeekleipolders. ‘De Wal’ slingert zich over een lengte van 25 km van Ossendrecht tot Steenbergen en bereikt plaatselijk hoogtes van meer dan 20 meter +NAP.

Bijzondere flora en faunaNaast de lepelaar – het paradepaardje van dit vogelrijke gebied – broeden er nog zo’n 125 vogelsoorten. Deze rijkdom is te danken aan de afwisseling in landschappen: van open water via (riet)moeras, grasland en struweel naar bos. Runderen en IJslandse paarden zorgen er met hun vraat en tred voor, dat het gebied niet helemaal dichtgroeit. Op de laagste plekken vind je nog zoutminnende planten als zeeaster en lamsoor. Langs het pad naar de vogelkijkhut wemelt het in het voorjaar van de orchideeën.

Daarom naar het Markiezaatsmeer

• Weids wandelgebied met uitzicht op de steilrand van de Brabantse Wal
• Belangrijkste Brabantse wetland met veel broedvogels en zeldzame planten als orchideeën
• Lepelaarkolonie, zichtbaar vanaf de uitkijktoren in de maanden april tot en met september
• Bezoekerscentrum met wisselende tentoonstellingen en natuurbioscoop
• In de zomer activiteiten voor jong en oud, ook leuk voor een familiedag of kinderfeestje

een ver gezicht vanaf de uitkijktoren

Voorzieningen

• Twee gemarkeerde wandelroutes (wit 1 km en geel 3 km)
• Fietsroute 'Brabantse Wal'
• Vogelkijkhut en uitkijktoren
• Bezoekerscentrum de Kraaijenberg
• Parkeerplaats Markiezaat Fianestraat 21, Bergen op Zoom