De Keent en de heide in Soerendonk

Maar wij gaan gewoon door als de zon schijnt naar buiten.
Op zondag weer wat nieuws bezocht de Keent bij Ravenstein.
We hebben er langs het water gestruind.  De kruk had ik meegenomen soms was hij wel handig dan kon ik hem in de drassige wei zetten en zo mijn evenwicht beter bewaren. Ik moet zuinig zijn op mijn knieën en zorgen dat ik geen onverwachte bewegingen maak.

ging: tussen Ravenstein en Grave aan de Maas 
Opmerkelijk: kuddes ‘wilde’ paarden en runderen

Een in 1938 afgesneden en dichtgegooide Maasarm is over een lengte van 4 km terug uitgegraven en aan één zijde weer aan de rivier getakt. In de aanpalende uiterwaard is over een oppervlakte van ruim 3 km² nieuwe natuur gemaakt door grond af te graven en nevengeulen aan te leggen. Onder invloed van de rivierdynamiek volgen de ontwikkelingen elkaar snel op. Spontaan ontwikkelt zich een ‘ooibos’ van populieren en wilgen, bomen die tegen een (water)stootje kunnen. Maar hoe meer bomen, hoe minder water er door de Maas kan.

Natuurontwikkeling en grote grazersWaterberging zou er door in gevaar komen en dát was nou net de bedoeling van de pas in 2014 afgeronde ‘natuurontwikkeling’: het verminderen van overstromingsgevaar benedenstrooms. Het bos moet dus in zijn ontwikkeling gestoord worden. Daarom lopen er op Keent kuddes rond van grote grazers, paarden en runderen die het gebied open houden met hun vraat en tred. Bijzonder aan de runderen is dat het om primitieve rassen gaat, waaruit men het uitgestorven oerrund hoopt terug te fokken. En al zijn ze imposant, u mag toch van de paden af en door het gebied struinen. Bewaar wel de nodige afstand want ze vertonen kuddegedrag, zeker als er kalfjes bij zijn.

Verruiging en afwisselingWaar delen worden uitgesloten van begrazing kan de vegetatie verruigen, wat goed is voor ruigte- en struweelvogels, vlinders en overige insecten. In de lage moeraszone in het verlengde van de rivierarm zitten watervogels als zwanen, ganzen, futen en eenden. Ons beheer is gericht op een grote afwisseling tussen water, moeras, grasland, ruigte en bos: welkom in de Oostvaardersplassen van Brabant.  

____________________________________________________________________________________________

 De Soerendonkse heide.

 Het is een mooi gebied en je kunt er niet echt kwijtlopen. De heide is mooi wat heuvelachtig soms en dan is het net of je in een dal staat. De wilde paarden grazen en drinken. Het is hier net of je ergens in de wildernis loopt.
 
 Dinsdagmiddag zijn we even lekker wezen uitwaaien het weer was goed en de zon scheen. Op een gegeven moment heb ik zelfs mijn jas uitgedaan en in mijn vestje gelopen.