Het is door de jaren heen een gewoonte geworden om eind maart een weekje naar de Belgische kust te gaan. Zo ook dit jaar. Ik heb er erg naar uitgezien, de winter duurde al zo lang en dan is een weekje van huis weg een welkome afwisseling. Maandag 25 maart zijn we op weg gegaan. Onze eerste stop was St. Niklaas we wilden een rondwandeling maken door deze stad. Met het grootste marktplein van België. Het viel allemaal wat tegen de stad was niet zo boeiend maar ook het weer werkte niet mee er stond een snijdende oostenwind en het voelde erg koud aan en het was rond het vriespunt.We hadden het al vlug gezien in St Niklaas.Dan maar op weg naar De Haan, we zijn via Zeebrugge gegaan en kwamen via een andere weg binnen.

 

 

Alles lag klaar bij de receptie en we konden zo ons huis in. We hebben ons gezellig geïnstalleerd. Lekker gegeten en `s avonds gewoon naar de tv gekeken.

Voor dinsdag hadden we een plan gemaakt, We zouden de smokkelroute gaan doen en dan naar het visserijmuseum gaan. De smokkelroute hebben we gereden en  hebben genoten van de weidse uitzichten die in dit deel van de Westhoek te zien zijn. na de smokkeltoer zijn we in Ieper aangekomen.

 Het was hier druk veel schoolkinderen die naar de Flanders Field kwamen en de Menen poort gingen bekijken. De zon scheen en dan maakt het de koude meteen wat aangenamer. We hebben wat rondgewandeld gekeken en genoten van de stad.

Om twee uur is het visserijmuseum open en we wilden niet al te laat aankomen. Het visserijmuseum overtrof de verwachting.

 Het visserijmuseum is een een heel mooi interactief museum. We hebben een goed beeld gekregen hoe het er aan toe ging in de voorbije 100 den jaren. Heel vaak was het armoe troef. Vissen was zwaar werk. De vissers van  België gingen vaak via Duinkerke vissen in de Ijslandse wateren. De jongens en mannen uit De Panne en Oostduinkerke waren graag gezien want het waren harde werkers. Moeder de vrouw bleef thuis vaak met een groot gezin en als er veel gevangen werd dan bracht vader genoeg geld mee naar huis, was de vangst slecht dan kwam er ook minder geld binnen.Om het huishouden draaiende te houden ging moeder de vrouw met een schepnet op het strand garnalen en krukels vangen. Dit gebeurde al vroeg in het voorjaar. Met truien en jassen van de man, een muts op en een doek voor de mond tegen de kou en de wind gingen de vrouwen blootsvoets het strand op. De ellebogen en de benen mochten niet nat worden en dan was te doen met de koude. Met een treknet werden de garnalen gevangen op het strand. Als er voldoende vangst was ging de vrouw naar huis, maakte de garnalen schoon, kookte ze en verkocht ze. Deze garnalen zijn zeer geliefd want ze heel vers.

Het museum is zeker de moeite waard. Er zwemmen in een aquarium ook nog de bekende vissen zoals een kabeljauw, rode poon en schol en tong om je het verschil tussen de vissen te laten zien.

Na een middag visserijmuseum hadden wij ook wel trek in een visje. Aan de kust is het geen probleem om aan vis te komen. We heerlijk vis gegeten `s avonds.

Nieuw in 2013: Het Louvre in Lens

De volgende dag stond Lens op het programma in het Eindhovens dagblad stond een stukje over het Louvre Lens, en we zijn op advies van de krant naar Lens gereden in Noord-Frankrijk.

Het was de moeite waard naar Frankrijk te gaan en dit museum te bezoeken, we hebben er een Rembrandt en een Rubens gezien en nog veel meer moois.

Ruim twee uur hebben we rondgekeken.

Een aanrader was om na het het museum naar Arras te gaan maar zover zijn we niet gekomen.

Met al haar rijkdom aan culturele schatten komt het beroemde Louvre naar Lens in Noord-Frankrijk (Pas-de-Calais). Het museum zal een culturele ontmoetingsplek vormen voor iedereen die geïnteresseerd is.

Het museum is omringd door glazen wanden, waardoor de lichtinval immens is. In de groene omgeving van het museum komen de meest prestigieuze collecties van het Louvre tezamen. Geheel gericht op de toekomst vormt het museum een eigentijds en modern gebouw, gerealiseerd door het Japanse architectenbureau SANAA.

Kom wandelen in het park van het museum, een waar juweeltje: een prachtig landschap dat volledig in harmonie staat met het museum.

 Struin vervolgens door de 120 meter lange Galerie du temps waar 250 kunstwerken gepresenteerd worden op chronologische volgorde. De 250 kunstwerken worden bovendien regelmatig vernieuwd.

Gerard is nogal geïnteresseerd  in de oorlogen 14-18 en 40-45 hoe het zo kwam en wat er gebeurd is.Vlakbij Lens kwamen we voorbij een heel groot monument. Dit bleek een Canadees herdenkingsmonument van de eerste of grote oorlog te zijn. Een heel stuk land herinnert aan de de 11.000 Canadezen die hier omgekomen zijn. Canadezen werden eerst niet expliciet genoemd omdat ze bij het Britse Koninkrijk horen. Maar omdat er hier zoveel gesneuveld zijn konden ze niet meer onder de noemer Brits Soldaat vallen. De Canadezen hebben niet alleen het monument maar ook een info centrum dat beheerd door vrijwilligers uit Canada die een half jaar blijven. Ze geven rondleidingen door de het parkachtige deel waar de loopgraven nagemaakt zijn. Het hele park is heuvelachtig dit waren allemaal loopgraven of schuil gaten maar in de 100 jaar dat de oorlog begon is het een wel een beetje verzakt. Er groeit nu gras op de loopgraven. Het is allemaal indrukwekkend zeker omdat het ook groots opgezet is.

 

 Na deze excursie via Lille weer terug naar de Haan.


Onze laatste dag zou in het teken staan van de tram, dat hebben we geweten er wordt volop aan de trambaan gewerkt en het schiet niet op. We zijn met de tram naar Knokke gegaan en hebben meteen de bus naar Bruggen genomen, deze reed wel door. In Brugge was het ondanks de koude gezellig en ook wel druk. We hebben hier een heerlijke Belgische friet gegeten en zijn weer verder getrokken naar Blankenberge waar we een bezoekje gebracht hebben aan het visserskerkje. Dit is een mooi en sfeervol kerkje en het was Witte Donderdag. Vandaar met de tram naar de zee want we moesten toch wel op het strand gestaan hebben en het water horen klotsen, het was verschrikkelijk koud en we hebben het niet lang vol gehouden op het strand. Na een bezoekje aan de slager waar we heerlijk vlees gekocht hebben voor onze gourmetavond.

En op vrijdag weer naar huis. Het zou wel druk worden op Goede Vrijdag vandaar dat we geen echte omweg naar huis gemaakt hebben. Het was niet druk alleen bij Antwerpen en rond de middag waren we thuis van een paar gezellige dagen.